Wyjątkowym momentem uczczenia pamięci danej osoby podczas uroczystości pogrzebowej jest mowa pogrzebowa, która stanowi wyjątkowe przemówienie o osobie zmarłej. Jej treść zawiera wspomnienia o życiu, wyznawanych wartościach, relacjach z rodziną i przyjaciółmi, sukcesach oraz osiągnięciach związanych z osobą zmarłą. Najczęściej bywa wygłaszana przez kogoś z rodziny, przyjaciela, osobę duchowną bądź mistrza ceremonii.
Mowa pogrzebowa
Podczas pracy nad mową pogrzebową warto przemyśleć kilka kluczowych kwestii. Ważna jest treść, którą wypowiemy – powinna być szczera, uporządkowana i przepełniona szacunkiem do życia zmarłej osoby. Na wstępie powinniśmy się zastanowić nad jej głównym przesłaniem, to jak my zapamiętaliśmy Zmarłego i co jest dla nas i słuchającej jej rodziny najważniejsze, jaką wartość należy przedstawić i co miałoby wpływ na jego rodzinę i najbliższe otoczenie. Zachowaj pewną strukturę tej wypowiedzi, by była uporządkowana – niech składa się z wstępu, części głównej i zakończenia. Przemowie nadaj wyjątkowości – podziel się anegdotami z życia zmarłego, wspomnieniami, które oddadzą jego osobowość. Powiedz o cechach wyróżniających Zmarłego o dobroci, humorze i pracowitości. Możesz również dodać fragment cytatu, który szczególnie oddaje charakter danej osoby. Na zakończenie wyraź wsparcie dla bliskich Zmarłego i nadzieję na jego wieczną pamięć.
Zadbaj o odpowiedni, podniosły ton głosu i długość przemówienia. Optymalna długość to przemowy do 5 minut tak by nie przytłoczyć uczestników pogrzebu. Pamiętaj o wcześniejszym przećwiczeniu na głos przygotowanej treści. Dobrą praktyką jest przeczytanie jej komuś nie związanemu z ceremonią pogrzebową i zapytanie o opinie.
Czego nie wypada mówić?
Pamiętajmy, że pogrzeb to nie jest czas na rozpamiętywanie dawnych konfliktów ze zmarłym. Zawsze w mowie pogrzebowej należy skupić się wyłącznie na pozytywnych wspomnieniach życia zmarłego.
Bez wypominania błędów czy trudnych sytuacji w relacjach, nawet jeśli były częścią życia zmarłego. W mowie pogrzebowej należy unikać sarkazmu i ironii tak by nikogo nie urazić. Należy unikać historii, które mogłyby wprawić rodzinę zmarłego w pewien dyskomfort lub być za bardzo intymne.
To zdecydowanie nie pasuje do atmosfery uroczystości pogrzebowych.
Temat, który nigdy nie powinien być poruszany na ceremonii pogrzebowej to kwestie majątkowe i podziału spadku Zmarłego.
Podsumowując, osobiste przeżycia ze zmarłych nadają wyjątkowości i autentyczności mowie pogrzebowej. W przypadku, gdy jej fragmenty wywołują w nas szczególne trudności emocjonalne w jej wypowiedzi warto zrobić chwilę pauzy i dać sobie moment na zebranie myśli i sił do dalszego kontynuowania. Jeśli mowa jest szczególnie osobista i za każdym razem nas porusza – można kogoś poprosić o jej przeczytanie.
