Pod koniec XIX w. liczba ludności Warszawy zaczęła wzrastać co wiązało się z przepełnieniem warszawskich cmentarzy. W 1883 r. prezydent Warszawy Sokrates Starynkiewicz wykupił od dyrekcji szpitala Świętego ducha 65 hektarów gruntu we wsi Bródno. Cmentarz ten jest następcą cmentarzy na Kamionku i Powązkowskiego, na których brakowała już miejsc do kolejnych pochówków. Pierwszy pogrzeb odbył się w 1884r. dzień po uroczystych święceniach, których dokonał arcybiskup warszawski Tadeusz Chościak Popiel. Jako pierwszą pochowano na cmentarzu roczną dziewczynkę.
Cmentarz na Bródnie
Przy głównym wejściu umieszczono krzyż z łacińskim napisem „Aleksandro tertigo regnente …„. Po odzyskaniu niepodległości napis został zastąpiony grobem ks. kardynała Aleksandra Kakowskiego.
13 stycznia 1885 r. cmentarz został udostępniony tylko dla części Warszawy, dopiero 14 czerwca 1887 r. cmentarz został udostępniony dla wszystkich. Na owym cmentarzu chowano osoby niezamożne na koszt miasta.Pozwalano też chować cyganów i niewierzących. Opłata za pochówek była niska co spowodowało nadanie statusu cmentarza dla ubogich.
Cmentarz Bródnowski pochowane osoby
W 1916 r. cmentarz został powiększony o 30 ha,a w 1921 r. o kolejne 16 ha. W dniu dzisiejszym powierzchnia cmentarza wynosi ok. 114 hektarów. W okresie międzywojennym Cmentarz Bródnowski zaprzestał być cmentarzem dla ubogich. Zaczęły powstawać bogate sarkofagi i grobowce.
Przez 16 lat istnienia cmentarza pochowano na nim 150 000 zwłok, w dniu dzisiejszym liczba pochowanych wynosi 1,2 mln co sprawia,że jest to jeden z największych pod względem pochowanych cmentarzy w Europie.
Pochowano na nim między innymi malarza Ignacego Markowskiego, muzyka Mieczysława Fogga, podróżnika Tony Halika ks. Aleksandra Kardynała Kakowskiego oraz wielu innych ludzi sztuki, nauki, sportowców, walczących o niepodległą Polskę.
.
