Dawniej o żałobie informowano w bardzo klarowny sposób. Wdowa po mężu żałobę nosiła rok. Ubrana od stóp do głów w czerń jasno symbolizowała, w jakim momencie życia się znajduję. Dziś od czerni powoli się odchodzi, tłumacząc, że żałobę przeżywa się w sercu, nie na pokaz.
Noszenie czerni, chociażby w postaci wstążki lub opaski na ramieniu jest pewnym sygnałem dla otoczenia. Dzięki tej informacji ludzie z dalszego otoczenia umieją dostosować swoje zachowanie. W takiej sytuacji znajomi z pracy lub szkoły starają się unikać pewnych przykrych tematów i być bardziej wyrozumiali. Coraz więcej osób jednak rezygnuje z czerni, gdyż pragnie, aby jego żałoba była indywidualnym przeżyciem, o którym wiedzą wyłącznie najbliżsi. Niezależnie więc od tego, czy ktoś zdecyduje się na uzewnętrznienie swojej żałoby, czy pozostawieniu jej ukrytej, należy uszanować taką decyzję.
Warto zrozumieć, że żałoba jest indywidualną sprawą każdego człowieka. Wiele osób z otoczenia może chcieć narzucać pewne utarte przez społeczeństwo oczekiwania. Dla niektórych za długa żałoba przyjaciela może być niewygodna, takie osoby będą namawiać do tego, aby ktoś znowu zaczął żyć. Inaczej jednak będzie się miała ta kwestia u starszego pokolenia, gdzie szybkie uporanie się ze stratą może być dla nich nie w smak.
Warto w tym miejscu na chwilę się zatrzymać i zrozumieć, że każdy człowiek jest inny. Tym samym każdy stratę będzie przeżywać inaczej. Inaczej utratę przeżyje córka, której matka długo chorowała, inaczej rodzice, którzy stracili swoje dziecko. Każda z tych sytuacji to równie ogromny ból dla rodzin, ale okres pogodzenia się ze śmiercią drugiego człowieka może być przeżywany inaczej.
To wsparcie i pomoc zawsze powinny stanowić fundament relacji z człowiekiem, który przeżywa tak trudne chwile. Pewne rany wymagają, aby zagoiły się w swoim czasie. Nie należy więc sztucznie wydłużać lub skracać okresu żałoby bliskiego. Oferowane wsparcie również powinno być dostosowane do drugiego człowieka. Wiele osób pragnie przeżyć ten okres samotnie, inne w ciszy, ale mieć pewność, że kochający go bliski jest w pobliżu. Najważniejsza jest więc znajomość bliskiego, obserwowanie go na tej podstawie zaoferować wsparcie, które będzie pomocne.
Każda okres żałoby prędzej czy później dobiegnie końca. Smutek i żal wywołany utratą ukochanej osoby, powoli zacznie być zastępowany tymi miłymi wspomnieniami z najlepszych wspólnych chwil. Do tego czasu należy otaczać wsparciem, pomocą i zrozumieniem. Wsłuchiwać się w potrzeby swojego bliskiego i pomóc mu w sposób najbardziej dla niego odpowiedni.
